Wat als niemand jouw verdriet ziet? Een blog over eenzaamheid in rouw.

Misschien is het cliché, maar het is absoluut waar: gedeelde smart is halve smart. Ik roep het vaak dat delen echt helend kan werken. Toch rouwen we vaak in ons eentje en houden we onze gevoelens voor onszelf. En dat is zonde, want rouwen kan behoorlijk zwaar zijn en samen rouwen (of gewoon een luisterend oor) kan enorm helpend zijn. Niet voor niets is rouw in heel veel culturen een gemeenschappelijk iets. Als alleen eenzaam wordt, dan kan het je rouwproces juist in de weg staan. Hoe dat zit, leg ik uit in deze blog.

Je bent niet de enige

Een van de aspecten die belangrijk is voor een gezond rouwproces, is herkenning: ik snap wat jij meemaakt. Dat werkt twee kanten op: je kunt je vinden in de ervaringen van anderen of begrijpt je eigen gevoelens beter doordat de ander ze onder woorden brengt én je voelt je bevestigd in je eigen rouw doordat de ander jouw gevoelens en gedachten bevestigt – je bent niet gek of anders. Zo kan rouw zorgen voor verbinding: we horen bij een clubje van gelijkgestemden. Maar zolang we niet delen wat we meemaken en wat er in ons omgaat, zal die verbinding er niet komen. Sterker nog: dan blijft onze rouw onzichtbaar. En dat kan eenzaam voelen.

Je bent niet alleen

Naast herkenning is ook erkenning van essentieel belang: erkenning geeft een gevoel van begrip enerzijds en toestemming anderzijds – jouw rouw mag er zijn. Het is niet gek (wederom) dat je weken in bed ligt of juist het ene na het andere feestje af loopt. Jij mag rouwen om je dode hond of om het overlijden van je ex, ookal zag je die niet. Op het moment dat anderen je dat gevoel geven, kun je die ruimte nog makkelijker nemen. Krijg je die ruimte niet, dan blokkeert dat je proces en is er sprake van rechteloze rouw.


Hoe vind je die erkenning en herkenning?

Dat doe je door te delen. Met je omgeving, online of bij een rouwbegeleider. Maar je kunt ook op zoek naar gelijkgestemden. In mijn begeleiding en ook in mijn online rouwpad traject ‘doorléven en dóórleven‘ staan erkenning, herkenning en verbinding centraal. Ik geef tips om gelijkgestemden te zoeken, maar ook om erkenning bij jezelf te vinden en het gesprek met je omgeving op gang te brengen. Ook krijg je inzicht in de verschillen waarop mensen rouwen, zodat je jezelf en je naasten beter begrijpt én de verschillen accepteert.

Lees ook deze blog over eenzaamheid.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.